محبّت زیادی
زیاده روی در محبّت می تواند اشاره به برخی از کارها باشد که نه تنها محبّت نیست، بلکه جفا در حقّ فرزند است. مثال:
به اسم محبّت، استقلال را از بچّه ها بگیریم، به گونه ای که از عهده ی کارهای خودشان بر نیایند.
یا به بهانه ی محبّت اجازه ی همکاری را به آن ها بدهیم حتّی کارهای خطرناک.
یا گاهی فرزندکار اشتباهی انجام می دهد که به برخورد تند از سوی ما نیاز دارد؛ امّا محبّت اجازه ی تندی نمی دهد.
گاهی هم مادر باید کار زشت فرزند را به پدر اطلاع دهد تا او از اقتدار خویش برای بازداشتن فرزند استفاده کند، ولی محبّت به او اجازه اینکار را نمی دهد.
اینها افراط در محبّت است.